Το ταξίδι του Μανόλο Γκονζάλες: Από οδηγός στα λεωφορεία της Καταλονίας στον πάγκο της Εσπανιόλ

Ο Μανόλο Γκονζάλες, 46 ετών σήμερα, είναι ο άνθρωπος που έζησε για δεκαετίες ταυτόχρονα δύο ζωές. Την καθημερινότητα ενός οδηγού λεωφορείου και τη ζωή ενός προπονητή σε μικρές ισπανικές ποδοσφαρικές κατηγορίες. Γεννήθηκε στο Folgoso do Courel της Γαλικίας και πήγε στη Βαρκελώνη σε ηλικία τριών ετών. Η μητέρα του είχε εστιατόριο στην Calle Valencia, εκεί που ο Μανόλο έμαθε πρώτα το νόημα της σκληρής δουλειάς. Παρά το ταλέντο του, η ποδοσφαιρική του καριέρα σταμάτησε στη Segunda B. «Το ταβάνι μου ήταν Segunda B. Λόγω του σώματος και του μυαλού μου», παραδέχεται ο ίδιος.

Η ζωή ανάμεσα σε λεωφορεία και προπονήσεις

Όσο ο Γκονζάλες έπαιζε και ξεκινούσε την προπονητική του πορεία, δούλευε ως οδηγός λεωφορείου σε δρομολόγια ανάμεσα σε Μπανταλόνα, Βαρκελώνη, Σάντα Κολόμα και Μόντγκατ. «Ξυπνούσα στις πέντε, οδηγούσα, τελείωνα γύρω στις τέσσερις, μετά προπόνηση και σπίτι στις οκτώ», αφηγείται.

Παρά τις εξαντλητικές μέρες, δεν σταμάτησε ποτέ να εξελίσσεται. Παράλληλα με την οδήγηση, πήρε τις τα προπονητικά του διπλώματα διαβάζοντας νύχτες, πάντα προσπαθώντας να συνδυάσει την καθημερινότητα με το όνειρό του. Έπαιρνε από τις στάσεις παιδία με φανέλες της Εσπανιόλ, χωρίς ποτέ να φανταζόταν ότι λίγα χρόνια αργότερα θα ήταν προπονητής της ομάδας στην πρώτη κατηγορία του ισπανικού ποδοσφαίρου.

Το 2018 πήρε άδεια από την εταιρεία λεωφορείων για να αφοσιωθεί περισσότερο στην προπονητική, «Τότε ήταν που έπρεπε να ρισκάρω. Ή θα γινόμουν προπονητής ή θα συνέχιζα σε ένα ασφαλές επάγγελμα».

Τα πρώτα βήματα στην προπονητική

Ο Μανόλο άρχισε την καριέρα του ως προπονητής σε μικρές ομάδες. Martinenc, Sant Gabriel, Badalona. Στην Badalona, το 2020, κατάφερε κάτι σημαντικό, απέκλεισε την Χετάφε από το Κύπελλο Ισπανίας, ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματα για ομάδα Segunda B. Αργότερα πήρε την Peña Deportiva στην τέταρτη κατηγορία και την οδήγησε σε διαδοχικά πλέι-οφ ανόδου.

Κάθε ομάδα και κάθε κατηγορία του έδωσε πολύτιμες εμπειρίες. «Όταν ήσουν στο Ebro, στη Peña Deportiva ή στη Badalona, δεν ήσουν προπονητής; Μόνο τώρα;», θυμάται ο Μανόλο. Τριάντα χρόνια δουλειάς στις μικρές κατηγορίες τον διαμόρφωσαν, δίνοντάς του υπομονή, γνώση και τον τρόπο να διαχειρίζεται παίκτες και κρίσεις. Λόγια που δείχνουν πόσο σέβεται τις μικρές κατηγορίες ,αυτές που τον έκτισαν.

Η άνοδος στην Εσπανιόλ

Το 2023 ανέλαβε την Εσπανιόλ Β, με χαμηλότερο μισθό από ό,τι θα μπορούσε να πάρει αλλού. Ένα χρόνο μετά, η πρώτη ομάδα της Εσπανιόλ βρισκόταν στη Segunda και είχε απολύσει δύο προπονητές, Λουίς Γκαρσία και τον Μιγκέλ Ραμίς. Ο Μανόλο αναλαμβάνει την πρώτη ομάδα της Εσπανιόλ από... σπόντα και αναταραχή στον σύλλογο : «Για μένα η άνοδος στην Primera ήταν λοταρία. Σωστό μέρος, σωστή στιγμή. Αλλά οι παίκτες πίστεψαν σε μένα. Αν όχι, ήμουν τελειωμένος».

Η Εσπανιόλ κατάφερε να ανέβει στη La Liga υπο τις οδηγίες του και σήμερα βρίσκεται σε θέση που θα της επιτρέψει να διεκδικήσει τετράδα και... Champions League.Δύσκολο ναι, όχι απίθανο. Αυτή τη στιγμή η ομάδα του βρίσκεται στη 5η θέση στο -1 από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Ο Μανόλο παραμένει προσγειωμένος, «Δεν είμαι κάποιος που θέλει προβολή. Απλά θέλω να κάνω τους παίκτες μου καλύτερους».

Η καθημερινότητά του δεν άλλαξε εντελώς. Παρά τα πλήρη γήπεδα και τους συνεργάτες, η πειθαρχία και η απλότητα παραμένουν. «Υπάρχει ακόμα το άγχος πριν από κάθε παιχνίδι, οι προπονήσεις, οι τακτικές. Αν δεν το νιώθω, θα σταματήσω», λέει.

Η εμπειρία του από τα λεωφορεία τον έχει διδάξει υπομονή και διαχείριση πίεσης. Κάθε δρομολόγιο και κάθε μέρα με μικρές ομάδες ήταν προετοιμασία για τα μεγάλα γήπεδα. Η προσέγγισή του στον πάγκο της Εσπανιόλ , ζωντανή και προσγειωμένη, δεν βασίζεται σε φανφάρες αλλά σε δουλειά, αφοσίωση και γνώση: «Οι παίκτες μας ξέρουν ότι, αν είμαστε ενωμένοι, μπορούμε να τα καταφέρουμε», εξηγεί.

Η ιστορία του Μανόλο Γκονζάλες είναι μια σπάνια περίπτωση όπου η υπομονή, η σκληρή δουλειά και η πραγματική εμπειρία από χαμηλές κατηγορίες φέρνουν αποτέλεσμα. Από τα λεωφορεία της Καταλονίας στην La Liga, από τη Badalona στις θέσεις Ευρώπης στη La Liga , κάθε στιγμή της πορείας του διαμόρφωσε τον άνθρωπο και τον προπονητή που βλέπουμε σήμερα. «Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Ένα πράγμα ξέρω: κάθε εμπειρία με έκανε καλύτερο. Από τα λεωφορεία μέχρι την Εσπανιόλ».

Η υπομονή, η συνέπεια και η αφοσίωση στο ποδόσφαιρο συνδυάστηκαν με την καθημερινή ζωή ενός απλού ανθρώπου. Αυτό τον έκανε μοναδικό στον πάγκο της Εσπανιόλ, έναν προπονητή που γνωρίζει τι σημαίνει πραγματικός αγώνας, τόσο μέσα όσο και έξω από το γήπεδο.